Είμαι προβληματικός, είμαι άρρωστος; Θεέ μου τι είμαι τελικά;

Είμαι προβληματικός, είμαι άρρωστος; Θεέ μου τι είμαι τελικά;

Τι χρειάζεται να κάνω για να γίνω καλά «γιατρέ» μου; Δώσε μου το «χάπι» μου, γράψε μου τι πρέπει να κάνω για μην έχω κατάθλιψη, πες μου τα 10 βήματα για να απαλλαγώ από το στρες, τα 10 βήματα για να είμαι καλός γονέας, τα 10 βήματα της επιτυχίας, τα 10 βήματα για την ευτυχία..

Όχι πια άλλα «10 βήματα» στην υπηρεσία μιας ταμπέλας!

Δεν είσαι ρομπότ! Δεν είσαι ένας τίτλος! Δεν είσαι μια πάθηση! Δεν είσαι μια κατηγορία! Δεν είσαι «συστηματικός»!

Είσαι μοναδικός, είσαι ιδιαίτερος, είσαι ξεχωριστός, είσαι θαυμάσιος, είσαι σημαντικός!

Όταν ένα σύμπτωμα σου χτυπάει την πόρτα, αγκάλιασε το, δες το, άκουσέ το.

Δεν αρκεί μια ταμπέλα και ένα χάπι. Είσαι πολλά περισσότερο από μια ταμπέλα, χρειάζεσαι πολλά περισσότερα από ένα χάπι.

Στην ψυχολογια υπάρχει εμπειρία, υπάρχει παρατήρηση στα «προβλήματα», υπάρχει πρόθεση, υπάρχουν προτάσεις, υπάρχει απτή βελτίωση και ωφελιμότητα. Πάρε ό,τι καλύτερο έχουν να σου δώσουν.

Μην εγκλωβίζεσαι όμως στους τίτλους και τις ταμπέλες. Μη γίνεσαι μέρος μιας λίστας. Μην κατηγοριοποιείσαι. Μην μπαίνεις σε καλούπια και μην βάζεις τους άλλους σε καλούπια.

Δεν υπάρχουν «10 βήματα» και λίστες επιτυχίας.

Είσαι αυτός που είσαι. Τι καλύτερο μπορείς να κάνεις για σένα; Θα είσαι με τον εαυτό σου ως τη στιγμή που θα σβήσει η αναπνοή σου. Τι καλύτερο μπορείς να κάνεις με σένα, έτσι όπως είσαι ακριβώς, α ν θ ρ ώ π ι ν ο ς δηλαδή ε υ ά λ ω τ ο ς ;

Δεν είναι κακό που είσαι ευάλωτος, είσαι ευάλωτος γιατί είσαι ανθρώπινος! Ευάλωτος σημαίνει ζωντανός, σημαίνει ευφυής!

Πάμε λοιπόν από την αρχή:

Τι να κάνω με τη διάγνωση που μου έδωσαν;Προτείνω κατ’ αρχήν να τη διασταυρώσεις. Οι διαφορές κριτηρίων στη διάγνωση είναι μερικές φορές τόσο λεπτές, που συχνά έγκειται στην κρίση του ψυχολογώ  ο οποίος βέβαια λειτουργεί σύμφωνα και με την εμπειρία του. Στη συνέχεια καλό είναι να ενημερωθείς ο ίδιος για τη φύση, έννοια και τη μορφή εκδήλωσης της πάθησης, και να δεις πώς σχετίζεται με σένα προσωπικά. Η ενημέρωσή σου σε αυτό μπορεί να επιτευχθεί πλέον εύκολα και γρήγορα μέσω του διαδικτύου και πλήθος βιβλίων που σε περιμένουν στα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Από εκεί και πέρα, σημασία έχει να ανακαλύψεις τις βαθύτερες αιτίες εκδήλωσης της πάθησης ή των συμπτωμάτων, που σημαίνει την ενεργό εμπλοκή σου και την ανάληψη ευθύνης για τον εαυτό σου.

Όπως γράφει ο διακεκριμένος γιατρός P.Dransart στο υπέροχο βιβλίο του «Η αρρώστια προσπαθεί να με γιατρέψει»: «..εμείς οι ίδιοι ζητάμε να δώσουμε όνομα σε αυτό που αισθανόμαστε. Το γεγονός ότι έχει ένα όνομα μας καθησυχάζει. Γιατί αυτό σημαίνει πως είναι κάτι συγκεκριμένο, αναγνωρισμένο, καταγεγραμμένο και ενδεχομένως μετρήσιμο. 

Όμως με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει ο κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο εκείνο που προσπαθούμε να εκφράσουμε μέσω της ασθένειας. Η διάγνωση είναι απαραίτητη διαδικασία. 

Είναι όμως δίκοπο μαχαίρι: δίνοντας όνομα σε μια ασθένεια, βάζοντάς της μια ετικέτα, διατρέχουμε τον κίνδυνο να απομακρυνθούμε από το ζήτημα που μας θέτει…Αν εγκαταλείψουμε την ευθύνη αυτού που νιώθουμε, αν η ασθένεια γίνει θέμα του γιατρού και μόνο, τι θα απογίνει το ζήτημα που θέτουμε στον εαυτό μας μέσω της ασθένειας;».

Δες ό,τι σου συμβαίνει ως ευκαιρία, μια ευκαιρία μάθησης και ωρίμανσης, και κατέστησε τον εαυτό σου υπεύθυνο για τη βελτίωση και ανάπτυξή σου. Μεγαλύτερη σημασία έχει να μπορέσεις να έρθεις σε επαφή με τη δική σου προσωπική αλήθεια, με τις δικές σου προσωπικές αξίες, με τις δικές σου προσωπικές αδυναμίες και να θέσεις τα 10 προσωπικά σου βήματα για μια καλύτερη ζωή.

Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας μπορεί να σε βοηθήσει σημαντικά σε αυτή σου την προσπάθεια και να γίνει ένας από τους δυνατότερους συμμάχους σου.

«Κάθε πρόβλημα σημαίνει δυνατότητα διεύρυνσης της συνείδησης.. η αρρώστια δεν θεραπεύεται αλλά αυτή μας θεραπεύει, η αρρώστια είναι η δοκιμή της φύσης να θεραπεύσει τον άρρωστο».

C.Jung