ΒΡΕΦΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Η επιδεξιότητα κοινωνικοποίησης είναι οι κατάλληλες συμπεριφορές που περιλαμβάνουν ζουν και αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους.

Κατά την προσχολική ηλικία, οι κοινωνικές συμπεριφορές αντικατοπτρίζονται στον τρόπο με τον οποίο το παιδί δουλεύει και παίζει με τους γονείς, τα αδέλφια, και συμπαίκτες.

Αυτά επηρεάζουν την ανάπτυξη των ικανοτήτων και την απόκτηση επιδεξιότητας να λειτουργεί μέσα στο περιβάλλον του. 

Μαθαίνουν μέσω της μίμησης, της συμμετοχής και της επικοινωνίας -. όλες τις βασικές κοινωνικές δεξιότητες. Για παράδειγμα, το βρέφος αναγνωρίζει το γονικό χαμόγελο και η προσοχή τους το ικανοποιεί . Μαθαίνει επίσης ότι το κλάμα του ακολουθείται μερικές φορές από την αλληλεπίδραση της μητέρας.

Αργότερα, το βρέφος αρχίζει να μιμείται το χαμόγελο και την εκφώνηση της μητέρας.Υπάρχει ευχαρίστηση ότι είναι ένα μέρος του οικογενειακού κύκλου και συμμετέχει σε αυτό.

Αν η οικογένεια φροντίζει για την επικοινωνία -εκφώνηση του παιδιού ενισχύεται η ικανότητα του στην επικοινωνία.

Έτσι όπως έχει αποκτήσει δεξιότητες κοινωνικοποίησης, το βρέφος ανακαλύπτει ότι μπορεί να επηρεάσει και να αλλάξει τις συμπεριφορές στο περιβάλλον του.Είναι λοιπόν και αυτό ενεργό μέσω των αλληλοεπιδράσεων μέσα στην οικογένεια.

Αν και πολλές κοινωνικές δεξιότητες όπως το χαμόγελο είναι κοινό σε πολλές κουλτούρες, υπάρχει περίπτωση κάποιες άλλες δεξιότητες να μην λειτουργούν θετικά πάνω στην ψυχοκοινωνονικοποιηση του. 

Για παράδειγμα, αν μια οικογένεια δεν συνηθίζει να μιλάει την ώρα των γευμάτων, υπάρχει περιορισμένη λειτουργική αξία στη διδασκαλία του βρέφους να συμμετάσχει σε "συζήτηση". 

Το βρέφος μαθαίνει τις δεξιότητες κοινωνικοποίησης μέσα στην οικογένεια και ενισχύεται η αυτοπεποίθηση του όσον αφορά την αντιμετώπιση με τους άλλους. Όταν μπαίνει σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες τότε είναι έτοιμο να γενικεύσει αυτές τις δεξιότητες.