Γιατί κλαίει το βρέφος !!!

Τι εννοούμε με την παραπάνω πρόταση :

το κλάμα ή δίνει στο βρέφος την αίσθηση πως εξασκεί τους πνεύμονές του ( ικανοποίση ) , ή αποτελεί σημάδι δυσφορίας (πόνος) ή αποτελεί έκφραση θυμού (οργή) ή τέλος είναι ένα τραγούδι λύπης (θλίψη).

Έτσι μερικές φορές " κάποια ποσότητα κλάματος μπορεί να είναι ικανοποιητική για ένα βρέφος , ενώ μια μικρότερη "ποσότητα " να μην είναι αρκετή" .

Τα μωρά κλαίνε επειδή νιώθουν ανησυχία ή ανασφάλεια και το κλάμα βοηθάει πολύ.

Κατά συνέπεια θα πρέπει να παραδεχτούμε πως υπάρχει κάτι θετικό στο κλάμα.

Ένα είδος πόνου λέγεται πείνα.

Νομίζω πως η πείνα φαίνεται σαν πόνος στο βρέφος.Η πείνα το κάνει να πονάει με έναν τρόπο που ξεχνιέται εύκολα από τους ενήλικες , οι οποίοι σπάνια πεινάνε σε βαθμό τέτοιο ώστε να νιώσουν πόνο .

Ο πόνος αυτός ξεχνιέται σύντομα αν οδηγήσει στην ικανοποιητική διατροφή.

Το βρέφος, σε μερικές περιπτώσεις πρέπει να αναμένει τον πονο δηλαδη:

Kαθώς το γδύνετε , ξέρει πως θα βρεθεί έξω απο την βολική ζεστασιά , ξέρει πως η θέση του θα αλλάξει κατά κάποιο τρόπο και πως το αίσθημα ασφάλειας θα χαθεί έτσι κλαίει μόλις αρχίσετε να το γδύνετε.Έχει συνδυάσει τα πράγματα πλέον , έχει εμπειρίες , οπότε το ένα πράγμα του θυμίζει το άλλο.

Το οργισμένο κλάμα σημαίνει πως το μωρό πιστεύει σε σας .

Ελπίζει πως μπορεί να σας αλλάξει .Το βρέφος που έχει χάσει την πίστη του στη μητέρα του , δε θυμώνει , αλλά απλώς σταματάει να θέλει ή κλαίει θλιβερά και απογοητευμένα , ή πάλι αρχίζει να χτυπά το κεφάλι του στο μαξιλάρι , στον τοίχο ή στο πάτωμα ή καταφεύγει σε αυτά που μπορεί να κάνει με το σώμα του.

Πάντως είναι υγιές για το βρέφος να γνωρίσει όλη την έκταση της οργής του .

Βέβαια, όταν είναι θυμωμένο δε νιώθει ακίνδυνο και αβλαβές .

Ξεφωνίζει και κλωτσάει αν είναι αρκετά μεγάλο , σηκώνεται όρθιο και τραντάζει τα κάγκελα της κούνιας, δαγκώνει και γρατζουνάει , ή ακόμα φτύνει , κάνει εμετό και λερώνεται.

Αν είναι πραγματικά αποφασισμένο κρατάει την αναπνοή του μέχρι που μελανιάζει και φτάνει μέχρι την λιποθυμιά .Για μερικά λεπτά επιδιώκει πραγματικά να καταστρέψει ή τουλάχιστον να αναστατώσει τους πάντες και τα πάντα και δεν νοιάζεται καθόλου αν καταστρέψει και τον εαυτό του .

Κάθε φορά που το βρέφος περνά μια τέτοια κατάσταση , κερδίζει κάτι.

Όταν το μωρό κλαίει οργισμένο και νιώθει σαν να έχει καταστρέψει τους πάντες και τα πάντα , ενώ οι γύρω του παραμένουν ήρεμοι, σώοι και αβλαβείς , τότε η εμπειρία αυτή ενισχύει σημαντικά την ικανότητά του να αντιληφθεί πως ότι νιώθει σαν αληθινό δεν είναι υποχρεωτικά πραγματικό και πως η φαντασία και το γεγονός , αν και τα δύο σημαντικά, διαφέρουν μεταξύ τους .Δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη να προσπαθήσετε να το αλλάξετε , γιατί η οργή του, είναι απλούστατα κάτι που δεν μπορείτε να αποφύγετε είτε το θέλετε είτε όχι .

Αρέσει πολύ στους ανθρώπους να βλέπουν λυπητερές ταινίες που τους κάνουν να δακρύζουν , πράγμα που τουλάχιστον δείχνει πως δεν έχουν χάσει την ικανότητά τους να θλίβονται .

Όταν μιλώ λοιπόν για τη θλίψη σαν αιτία του βρεφικού κλάματος θα πρέπει να παρατηρήσω πως δε θα θυμάστε εύκολα τη θλίψη της βρεφικής και νηπιακής σας ηλικίας και επομένως δε θα μπορέσετε να νιώσετε τη θλίψη του ίδιου σας του μωρού απλώς και μόνο με την άμεση συμπάθειά σας .

Είμαι και βέβαιoς, πως δύο άνθρωποι δεν θα περιγράψουν με τον ίδιο τρόπο το τι συμβαίνει στο λυπημένο παιδί.