Η Συγκέντρωση συμπυκνώνει όσα αποκτήσαμε με την Προσοχή. Η λειτουργία της είναι αντίθετη από αυτήν της Προσοχής. Δηλαδή, είναι η ικανότητα της συνείδησης να παραμένει σταθερά στο στόχο της όσο μεγαλύτερο χρόνο γίνεται, συμπυκνώνοντας το στόχο στο μικρότερο δυνατό χώρο.
Ο σοφός Ινδός Παταντζάλι (3ος αι.πΧ) την ορίζει ως εξής, στο έργο του «Γιόγκα Σούτρας»: «είναι η προσοχή που σταθεροποιείται πάνω σε ένα αντικείμενο». Η Α.Besant λέει ότι η συγκέντρωση «είναι το σταμάτημα των μεταβαλλόμενων τροποποιήσεων του νοητικού σώματος, το οποίο κρατιέται σε μία εικόνα, ώστε να μπορεί να την αναπαράγει τέλεια» ( με τη μεσολάβηση της Μνήμης και της Φαντασίας).
Με την προσοχή ο νους κατευθύνεται, μπαίνει σε εγρήγορση, έχουμε ένα άνοιγμα προς τα έξω. Με τη Συγκέντρωση έχουμε ένα κλείσιμο προς τα μέσα, ο νους εστιάζεται και συμπυκνώνει τη γνώση. Με τον Διαλογισμό η συνείδηση σταθεροποιείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου